#11

W takiej własnie pozycji zastała nas......Perrie, która szła z jakimś chłopakiem za rękę.

P - No ładnie Zayn zostawiam cię na chwilę a ty już się puszczasz z jakimiś dziwkami - powiedziała i przytulając się do chłopaka poszła dalej.

Z - Odezwała się ta lepsza - wrzasnął za nią - Z nami koniec - powiedział i z uśmiechem ruszył do przodu, a my z Niallem dziwnie na niego spojrzeliśmy. Dobra Niall, bo ja nadal patrzyłam na jego zacne pośladki.

N  - Co to było - zapytał się chłopaka.

Z - I tak miałem z nią zerwać, a że mi to ułatwiła to jeszcze lepiej.

R - Ale jak to - zapytałam - A tak poza tym możesz już mnie puścić.

Z - Nie - powiedział i szedł dalej ze mną na ramieniu - A miałem z nią zerwać bo to nie miało sensu. Wypaliliśmy się.

N - Nie martw się znajdziesz jakąś super laskę.

Z - Już znalazłem - powiedział niepewnie i złapał mnie mocniej za uda.

R - Zaynuś no postaw mnie - zaczęłam jęczeć.

Z - Nie

R - No proszę.

Z - Nie.

R - Zayn no - powiedziałam z rozpaczą w głosie - Ja chcę lody - powiedziałam a oni wybuchnęli śmiechem.

N - I tylko dlatego jęczysz.

R - Nie wiesz, no pewnie że dlatego.

N - To Zayn puść ją i chodźmy na lody.

Z - Muszę.

R i N - Musisz.

Z - No dobra - powiedział obrażony i postawił mnie na ziemi na co ja pisnęłam radośnie i pobiegłam do budki z lodami.

R - Dzień doberek - powiedziałam do pana sprzedającego lody.

S (Sprzedawca) - Dzień dobry co podać - zapytał z uśmiechem.

R - 3 gałki smerfowych i 2 czekoladowych lodów - powiedziałam z uśmiechem a pan zaczął mi nakładać. Gdy lody były już nałożone zapłaciłam za nie i wróciłam do chłopców.

N - Już zadowolona.

R - No pewnie.

N - Daj spróbować.

R - Trzymaj - podałam mu loda, a on go spróbował i mi oddał.

N - Dobre.

Z - Ale co - zapytał wybudzając się z transu.

R - Lody też chcesz spróbować.

Z - Jasne - uśmiechnął się do mnie. Spróbował loda i zdziwiony spojrzał na mnie.

R - No co?

Z - Nadal jesz Smerfowe i czekoladowe.

R - No tak.

Z - Nic się nie zmieniłaś.

N - Hahahah dobra idziemy gdzieś czy stoimy jak Keviny i czekamy na okruchy chleba.

Z - Co??

N - Za dużo czasu z Louisem - powiedział pod nosem a ja się zaśmiałam.

R - Chodźmy do Domu Strachu.

Z - No to idziemy - złapał mnie za rękę i pociągnął w stronę atrakcji a Niall szedł za nami zadowolony.

Dzień w Wesołym Miasteczku udał się znakomicie. Zwiedziliśmy wszystkie atrakcje i było dużo śmiechu, np. Kiedy Niall potknął się o laskę jakiejś babci która specjalnie podstawiła mu ją pod nosi i powiedziała: Ups chłopczyk się wywrócił.  No ale ten super dzień niestety dobiegł końca i aktualnie siedzę w swoim pokoju i sprawdzam Twittera. Jako, że nic tam nie było ciekawego to wyłączyłam laptopa i położyłam się do łóżka uśmiechając się do wspomnień. Dzisiaj czułam się jakbym nadal była z Zaynem. Jakbyśmy się nie rozstali. Ja go chyba nadal kocham. nie, to nieprawda tak mi się tylko zdaje. Chyba??